Crónica

Outro ano máis Os Sendeiros de Foz fixemos a tradicional Sardiñada no Santo para soci@s e simparizantes., preto de 82 andareiros fomos os que ás doce en punto presentámonos na árez recreativa. Acompañáronnos xente de Madrid, Valladolid e incluso tivemos a honra de contar entre nos do irmán de Luciano que xunto a súa dona achegarnse dende Arxentina.

Uns, os máis, foron a caminar pola falda do Pico da Lebre e os demáis Cacha ,Pepe, Zamora, Ana, e algún maís quedáronse a preparar toda a infraestructura : Tableiros, cadeiras, manteis, e o prato principal as sardinas.
A mañá parecía que nos ía a xugar unha mala pasada pola choiva, pero so foi un amago, quedou un día verdadeiramente de vrao.
Coma a sempre o Santo comezaba a notarselle o olor ao asado de sardinas, os bolo preñaos e a pastelón.

Ao redor das dous da tarde aparecían os primeiros andarines, un pouco cansos e co sede, cada un tomaba un grolo de viño, e outros de auga, entre charla va, e charla ven vamos ocupando as cadeira para o bo xantar.
As sardinas taban riquísimas, no seu punto e mollaban o pan como ten que ser. O bolo moi rico e, que decir do pastelón de mazá, ¡¡impresionante!!, de remate un bo café de pota.

Na sobremesa non faltaron os cantarís moi ben dirixidos pola nosa amiga Maribel, charlas, e a estrela do remate foi o xogo da rá, un éxito total, cunha participación maioritaria dos presentes. Aquí o sento moito, gañamos os homes as mulleres. En fin que pasamos un día espléndido e oxalá sigamos sendo sempre así.

Un dez para os asadores Cacha e Pepe do Mantido, e para Ana polo bo café que nos fixo.
Unha aperta e vémonos na próxima

José L.