Ruta O Centiños coas ANPA de Foz

Por fin pódese testificar que levamos a cabo a ruta polo río Centiño en Foz ata Vintin, barrio da parroquia de San Martiño. Para nós quedará coma unha experiencia inolvidable ver a cativos de todas as edades xunto cos seus pais compartindo un día de senderismo.

Saímos ás 10 da mañá, diante do concello formamos un grupiño de corenta andarís con moitas gañas de coñecer uns dos lugares máis bonitos de Foz. Fomos pola rua Alvaro Cunqueiro e no final cruzamos a avenida de Lugo para coller o camiño vello que nos leva á senda de Malates disfrutando da beleza da ría de Foz, en Vilaxuane pasamos a ponte de madeira e a dereita collemos o sendeiro que pasa por debaixo da ponte da estrada N-632. Neste punto os nenos pasáronno pipa ó ter que pasar por riba do río por unha ponte de madeira que para a ocasión nos fíxo o señor Manuel do muiño de Amadora que moi xentil e amable xunto coa sua dona non tiveron ningún reparo en darnos a coñecer o seu muiño de tres moas. Púxoo a andar e tanto nenos coma os maiores quedamos sorprendidos o ben que moían os grans de trigo e millo. Moitas grazas a este matrimonio tan amable.

Seguimos o camiño pasando a carón da capela de San Blás onde ollamos o segundo muiño chamado de A Mariña, este tramo hai que facelo pola estrada ata chegar ao muiño de Leandro en Porto, unha obra preciosa de pedra rodeada multitude de Hortensias en flor. Cruzamos a ponte do FEVE para adentrarnos no muiño de Longarela, o seu entorno e de postal con o tunel que pasa o río o canal do muiño e a sua vexetación, no pensades que os nenos ían cansos ¡que va! estaban tolos por seguir meténdose no río. Fixemos un pequeño examén para saber si sabían o nome dos muiños que íamos vendo e máis de ún sabía os nomes.

A Ruta sigue polo sendeiro feito estes días a beira de río tendo que ir librando ás alambres dos cerres da algunha finca que íamos atopando, chagamos ao muiño de Andrés e un pouco máis adiante ao muiño de Sindo e chegar a bonita área de descanso preto do muiño de Anxel do Sal, aquí facemos unha paradiña ao mesmo tempo contemplar a fermosa área e o seu entorno que estan a piques de rematar a Escola Taller de Foz.

Despois do pequeno descanso os cativos xa non aguantan máis parados e querer seguir dandolle as pernas, cruzamos a estrada que vai a Xinzo e pasamos por unha ben coidada horta para adentrarnos ao monte de grandiosos eucaliptos que nos deixan coa boca aberta a súas alturas e tamaño de os troncos. Vamos sempre conducidos pola guía Ana, e de vixilantes Roberto Morís e Pereira e máis atrás coma sempre José Luis polos Sendeiros que xunto con os pais dos pícaros ían controlando ó grupo.

Seguimos polo medio do monte ata chegar a os muiños de D. Balbino para achegarnos a Vintín onde xa estaba esperando a os ruteiros o Can da casa Oswaldo, sempre o pastor alemán encantado por encontrar a xente polo seu territorio, xugamos con o can e de volta polo mesmo camiño para achegarnos de novo a área de descanso do muiño de Anxel do Sal para dar conta duns pequenos bocatas e refrescarnos tamén.

Falamos e comentamos para facer algún día este percorrido tan descoñocido para moita xente. Darlle as grazas as ANPAS do Colexio do Pilar e os grupos escolares nº 1 e O Cantel de Foz. Tampouco quero esquecerme da colaboración dos pais dos nenos quenes en todo momento fixeron que o paseo fora moi agradable.

Ata a próxima.

José Luis