I Encontro de Sendeirismo Río Ouro

Os días previos ó I ENCONTRO RÍO OURO , foron dun ir e vir de todos os Sendeiros para que o reto que tíñanos diante saíra o mellor posible. Non podo destacar a ninguén, os apoios que tíñamos uns con outros e de verdadeira amizade, e falo de Mari Carme, Tano, Sonia, Zamora, Nelly, David, Gorri, Pili, Fernanda, Tere Chao, Luísa, Celita, María, Sely, Ana, e un sen fin de persoas que chamaron para axudar no que fora. Pode que sexa un bo pilar o que os Sendeiros puxemos e que marcará un antes e un despois desta dinámica Asociación de sendeirismo que día a día vai crecendo pouco a pouco.

Non podemos esquecernos de dar as grazas a quen xunto a nós coas súas colaboracións e aportacións fixo posible esta xuntanza: Concello de Foz, Consellería de Innovación e Industria, A.A.V.V. de Fazouro, BFL, Lácteos Lorán, Caixa Galicia, Banesto, Radio Foz, Coca Cola, Frutas Morriña, Confeitería Anduriña, Panificadora Eo, Protección Civil, 061, O Feitizo, Suso Fernández, O Desván. A TODOS GRAZAS.

O día espertaba fermoso para a práctica do sendeirismo, ceo algo cuberto pero cunha temperatura ideal. As 9,30h. xa íamos formando diante da figura homenaxe a pescantina " a Xica" a mesa de formalizar a saída, presidían as Sendeiras María da Rauta, Celita e Sely, facendo un gran traballo de control e organización. Chegaban os de Ponferrada Club Amalio, de Valdredo (Cudillero) a Peña Chiruca, de Gijón AA,VV. Los Ríos, de Xove U.D. Xove, de Burela Pasada das Cabras, da Coruña Asociación IAR, que xunto cos socios dos Sendeiros máis veciños de Foz e bisbarra, formamos un grupo de 352 persoas con gañas de camiñar.

Diante da "Xica" e o fondo da Ría de Foz todo o grupo reunido fixemos unha foto para o recordo, despois dimos a benvida a todos, unhas verbas do Sr. Alcalde máis dous potentes foguetes foi o inicio da saída. As dez en punto con Ana a cabeza comezamos a camiñada. Era impresionante ollar a tanta xente coas camisetas multicolores ir pasando por Tupide, para seguir por a praia A Rapadoira, "como sorría Xico", polo medio levábamos de apoio a Nelly, un pouco máis atrás ía Tano e cerrando o grupo Sonia, impecable os seus cometidos. Cando a cabeza do grupo ía polo Prado do Ramos, dende a figura do Arao na rapadoira, unha serpe multicolor era a que formaba o grupo. Pícaros, xente nova, parellas, xente maior íamos facendo o camiño disfrutando dos fermosos recunchos do Ollo do Mar, A Ronqueira, A Verde, levándonos a fermosa praia de Llas, unha beleza de areal, escoitábanse no medio do grupo comentarios dos fermosos paisaxes que tíñamos diante de nos.

A serpe multicolor segue polo paseo de pedra deixando detrás o Cu do Castro para ollar os fermosos acantilados da Lagoa, neste punto remata o paseo e retomamos o camiño a dereita para chegar a Augadoce, vamos bordeando o mar ata chegar a praia Peizás outro fermoso areal que fainos chegar ao cámping, onde pasamos por detraes para seguir o recorrido a beira do mar e disfrutar das belas calas que nos achegan a praia A Pampillosa, cruzamos o túnel para chegar a nova área recreativa onde nos espera o avituallamento.

O posto de avituallamento capitaneábano Mari Carme, Tere Chao, Zamora, Luísa, María Rauta e máis eu, María Rauta tiña unha espiña cravada por non camiñar e decidiu facer a lo menos o recorrido do río Ouro, e así o fixo. Polo alto asomaban os primeiros do pelotón, íamos entregándolles unha coqueta bolsa de pano con: Auga, mazá e un plátano, houbo uns momentos de verdadeiro apuro para poder atender a os sendeiristas. Uns descansaron un pouquiño na área, outros seguían o camiño que continuaba pola ponte vella de ferro e tomar a esquerda polo medio das casas para chegar a entrada do río. Facemos un pequeno reagrupamento e adentrámonos na xoia que da o nome ao noso I Encontro, o Río Ouro.

A entrada da senda encóntrase un cartel informativo da ruta "RÍO OURO" Tomamos o camiño a esquerda e vamos adentrándonos nunha paraxe que a cada paso e unha beleza forestal: castiñeiros, Amieiros, eucaliptos, bidueiros, Freixos e outras variedades de árbores, fan que o sendeiro de terra, nos faga a ruta agradable formando unhas sombras que o corpo agradece en días de moito calor. Este sendeiro e todo chan e vamos vendo o encanto do río, escoitando en calquei momento o canto dos paxaros como o merlo, rueiro, paporrubios, e os verderolos entre as varias especies de aves que viven nestes bosques ribeiregos.

Seguimos o curso do río, coñecendo lugares fermosos, pasamos por diante dos muíños, así paso a paso ata chegar a un salto de auga. Descansamos un pouco para despois pasar á outra ribeira do río e regresando cara á praia da Pampillosa. Neste treito seguimos a admirar as fermosas paraxes do entorno do río Ouro, coas súas cristalinas augas que a coro co canto dos paxaros amenizaban o noso camiñar.

Volvemos a cruzar o río por unha ponte de madeira de nova construción e continuamos, pasando por los núcleos de Villarmea, Fonte da Aldea e a Pontevella. Na zona das marismas quedamos abraiados ó ver un enorme porco bravo, á beira do río, mirándonos. O triste foi que mais tarde soubemos que estaba ferido de bala e, aínda que foi rescatado, non sobreviviu.

Así chegamos á Zona Recreativa da Praia da Pampillosa onde nos agardaba un suculento xantar composto de bonito asado, bollu preñao, requeixo e froita. Todo regado con abundante viño, non faltando para os abstemios auga e refrescos. Aquilo converteuse nunha romaría, con todos os sendeiristas sentados polo prado e nas rochas, algúns fixeron uso das mesas de pedra. Así cos estómagos cheos e os papos quentes empezaron os chistes, e algún que outro cantarín, todo elo acompañado polo grupo de gaitas do Feitizo.

A Asociación Os Sendeiros de Foz quere agradecer a participación de tódolos grupos que nos acompañaron, pola súa compañía, alegría e boa harmonía. Esperamos que sexa o comezo dunha amizade duradeira é xa os emprazamos para o vindeiro ano no II Encontro de Sendeirismo Río Ouro, no que esperamos rectificar os erros cometidos e polos que pedimos a todos desculpas e comprensión.

Reiteramos as grazas as firmas e entidades que nos prestaron apoio.

Ate a próxima.

J. Luís e David