CRÓNICA

 

O encontro da amizade

De novo Os Sendeiros fomos invitados polos nosos amigos da “Pasada das Cabras” de Burela a pasar unhas horas xuntos.

Ás 11 da mañá comezamos dende a praza da Mariña o percorrido, non sen antes facer a foto do grupo que integrábamos os camiñantes. De Navia, Xove, Foz e de Burela formábamos un grupo dunhas 200 persoas que íamos a facer a aventura.

O pelotón parte camiño do porto á beira da “Moncloa” lugar que antigamente foi a rula do pobo e hoxe é punto de encontro dos mariñeiros onde fan as súas tertulias e de seguro algunhas conclusións boas saen delas.
Seguimos a ruta collendo a dereita unha escaleira un pouco empinada que nos achega ás primeiras casas para ir levándonos a un fermoso paseo cunhas vistas fermosas do grandioso porto, os asteleiros de Armón e o inmenso mar co seu coqueto faro no medio. O paseo vai pola parte baixa de Burela á beira do mar e, achéganos a zona residencial O Cantiño, tendo como fondo as praias da Areoura e Alemáns do concello veciño de Foz que fan unha paraxe moi bonita.

O paseo pon fin no Perdouro e aquí  cruzamos a estrada xeral N-634, tomamos unha senda paralela á circunvalación e pouco a pouco lévanos polo medio do monte que ten uns repeitos máis ben duros que a min faime ter que tomar alento máis de unha vez. O camiño nalgúns tramos estaba algo desfeito polas riadas das últimas semanas e o camiñar faise dificultoso, pedras soltas, ramas, etc..
Na subida coma sempre a grupo íase estirando cada vez máis e as suadas eran boas, soamente bastaba ollar as faces da xente. A alegría de todos modos non faltaba.
Este encontro e cómo di o titular da crónica, de amizade, de ano a ano volvemos a vernos xente coñecida que si non fora por estas xuntanzas seria moi difícil poder ter unhas horas desta fermosa compañía.

Encaramos o derradeiro tramo moi empinado en forma de escaleiras para tomar a área do Monte Castelo, ¡¡¡uf!!, por fin chegamos, de verdade que a subida e forte e coma di un amigo meu “Fai que as pernas traballen”.
O Monte Castelo e un área recreativa fermosa, ten unha bonita capela na Honra da Virxe das Marabillas. Unhas vistas fermosas, podemos recrearnos co mar e coller coa man o pobo de Burela, moi ben coidada, bancos, mesas, en fin un lugar para pasar un bo día en familia.
Na chegada a organización ofrece a os camiñantes cervexa, refrescos, empanada que agradecemos moito pola sede e fame que tíñamos algúns. Eran as dúas e había que esperar ata a media para o xantar, mentres, as conversas, as dixitais, as bromas non paraban de facer as anécdotas do día.

O día era espléndido para a xuntanza, unha carpa ampla tíñamos para o xantar, a hora en punto abriu as portas e sorpréndenos as mesas ben presentadas para facer máis agradable a reunión: Empanada de carne, Polbo con cachelos, xamón cocido todo elo regado co bo viño da terra, de postre torta de Santiago, café e chupito, e de remate baile amenizado por un grupo que nos deleito con rumbas, pasodobres, cumbias, que ninguén quedou sen botar uns bailes.

Entre cumbia y rumba a organización ofreceu unha gran queimada que se queres animaba máis a bailar a xente.
Coma podedes ver foi un gran día de sendeirismo e compañeirismo que pasamos no Monte de castelo de Burela.

Felicitar a os compoñentes do grupo Pasada das Cabras de Burela por facer que pasáramos un día tan agradable. GRACIÑAS.
Vémonos o ano que ven.

José Luis