|
Os Sendeiros de Foz
|
|
|
Ruta: Miño - Eo Meira (Lugo) 17 de Febreiro de 2008 Saída: 09:00 da mañán Duración aprox.: 3,5 h. Dificultade: Media |
|
Crónica Son as 9 da mañá e diante do Concello de Foz xuntámonos 36 andareiros dispostos a redescubrir as terras de Meira. Finalmente somos algun menos do previsto por mor da visita do bìspo a Foz e algunha viaxe que outra. A temperatura é agradable. Saimos ás 9 h, pasamos polo alto da cancela dende onde disfrutamos dunha fantástica vista sobre un val de Lourenza neboento. Pasamos por Fonmiñá, onde moita xente cre que nace o Miño. Chegamos ás 10 h ó punto de saida, o Pedregal de Irimia, onde realmente nace o rio Miño. Sacamola foto de familia e emprendemos a ruta. De saida temos 45 minutos de subida continua baixo un ceo completamente soleado.¡ Esto si que é entrar en calor ! Alcanzamos o alto da Serra "O Parapeto " e dende alí continuamos durante media hora polo alto da Serra a carón do parque eólico de recente creación mentres contemplamos a panorámica a ambos lados da Serra. Varios son os senderistas que sacan as primeiras fotos que xa vemos na páxina web. Aquí remata o único tramo chan da ruta. Iniciámola baixada pola ladeira leste da Serra, pasamos entre a agradable sombra dun piñeiral ocupado por media ducia de cabalos salvaxes. Tras pasar polo pobo de Espido acentuase a baixada que nos levará ata " A Meixadoira ". Neste lugar disfrutamos do merecido descanso, non todo o grupo, pois ven algo estirado. Coma sempre a solidaridade faise presente ó compartir os víveres os senderistas. Nesta primeira parte da ruta puidemos disfrutar de diferentes paisaxes, pinos, carballos, hayas e, como non, eucaliptos. Tamén atopamos panais de abellas.
Reanudamos a marcha e atopámonos coa fervenza de 15 m de altura no Rego de Murias. Sacamos unhas cuantas fotos e seguimos a baixada para despois continuar a carón do Rio Eo e iniciar a subida ó pobo de Louseira. A paisaxe cambia ó longo da subida, pasamos do monte ó campo, con terreos traballados e gandeiros que atopamos ó final da ruta. Hai que dicir que os veciños moi amables e a ruta ben sinalizada. Temos que destacar o aplauso recibido por Luisa ó chegar a meta na súa primeira ruta cos Sendeiros. Tomamos un refrigerio no bar de Louseira e os menos cansos entonan os primeiros cánticos. Emprendemos a marcha en bus a Meira onde nos agarda o ansiado xantar. Sopa, tenreira asada e un sabroso postre foron as viandas que degustamos no Mesón Pedreira. A volta iniciamola ás 5h para unha hora máis tarde chegar a Foz tras deleitarnos no traxecto cos habituais cánticos o Presi acompañado do seu grupo de coristas. Xa queda menos para a próxima saida. Será ó Mazo de Meredo en Vegadeo, o 16 de marzo (dia do socio). |
