Ruta dos Pozos (Ferreira do Valadouro)

Percorrido: Comeza a ruta dende a ponte Tras do Río na parroquia de Alaxe, para seguir o camiño polo barrio de A Portela . Dende eiquí seguimos por un sendeiro de pescadores ata o Pozo das Moscas, polo mesmo sendeiro ata a ponte que cruza o río e tomamos á dereita. No cruce dos Montes de Gandelo seguimos polo camiño da esquerda entre eucaliptos, piñeiros, acivros, mimosas e carballos.

Despois deste percorrido a vexetación discurre entre castiñeiros ate chegar ó Rego de Valdeinfernos, a partir de eiquí seguimos o río e chegamos ó Pozo da Onza onde se atopa unha fermosa fervenza. retomamos o camiño entre o monte para chegar ó punto de partida.

Tras o remato da ruta visitaremos a Torre Pardo de Cela.

Crónica

O día antes tíñamos a dúbida do tempo, as noites ameazaban choivas e facíanos pensar no mal tempo que íamos ter o domingo. Por sorte a mañá amenceu cun ceo despexado e aire de vendaval, cunha temperatura ideal para facer sendeirismo.

As nove da mañá partimos 47 sendeiristas coas mesmas gañas de sempre para terras de Valadouro. Tomamos a estrada por Cangas e na parroquia de Alaxe, baixamos do autobús para o comezo da ruta " Os Pozos ".

Son as dez cando collemos o sendeiro e nada máis comezar atopámonos cun muíño a dereita abandonado e aínda tiña o letreiro na porta que dicía " oxe non se moe", a verdade sorprendente. Sigue a senda á beira do río Ferreira, que é estreito pero leva bastante auga e ten fermosos currunchos para disfrutar deles. Desemboca no río Ouro. Ao principio o sendeiro e chan durante un km. e vai tódolo tempo pegadiño ao río pola súa marxe dereita. Neste treito a vexetación e frondosa e chea de carballos, abedules, eucaliptos, e outras árbores. Nel ollamos " O Pozo das Moscas ", unha parte do río en forma de pozo e grandes penas lisas facendo figuras xunto con a auga. Seguimos unha pequena pendente pasando por diante dunha fermosa casa con seu cabazo, todo no máisabsoluto abandono. Vamos en pequena baixada ata cruzar unha pista asfaltada e despois de pasar diante dunha casa collemos de novo un sendeiro a esquerda, tamén á beira do río Ferreira

Vamos disfrutando da fermosa paisaxe, e a uns 500 m. ollamos a maxestosa fervenza na " Poza da Onza " verdadeiramente espectacular, gran chorro de auga de uns 15 m. de caída. O lugar e paradisíaco, fermoso, cunhas penas grandes e lisas, todo o seu conxunto ideal para un bon reportaxe fotográfico. Fixemos as fotos de rigor, descansamos, repoñemos forzas e voltamos a camiñar. A volta faise polo mesmo sendeiro ata "O Pozo das Moscas". Neste pozo tomamos a beira do río Ferreira pola súa marxe esquerda, isto fai que todo o grupo vaia cruzándose tendo polo medio o río. Así seguimos o camiño ata chegar ao mesmo punto da partida as doce.

Descansamos un pouquiño, e de novo no autobús para achegarnos a parroquia de Carballido en Alfoz e facer a segunda parte da ruta. Baixamos ao carón do "restaurante a Laranxa", e tomamos un sendeiro de zaorra ao lado da ponte que nos levará a dereita do río Ouro e disfrutar da fermosa paisaxe que rodea este río, os ben coidados prados, o camiño e chan. Seguindo camiñando sorpréndenos unhas pequenas fervenzas, unha ponte, e na outra beira do río a fermosa "Finca Galea ", o seu estanque, o Muíño, a cabana, os canais, un pracer para quen disfruta coa natureza. Así vamos facendo camiño ata chegar a estrada que une A Seara con Carballido. Camiñamos un pouco por ela ata cruzar a dereita para achegarnos a Castro do Ouro lugar de outra época. Atópase á sombra da Torre Pardo de Cela, con grandes e fermosas casas de pedra que fan recordar o avoengo doutros tempos.

Cruzamos o pequeno burgo de casas ata chegar á "Torre Pardo de Cela", o lugar da torre con seu conxunto amurallado, a súa Capela, por certo digna de ollar, ben coidada, ten un altar singular cun arco por diante, que fai que teña dous espazos distintos no interior. Dende este lugar contemplamos todo O Val : A Seara, A Frouxeira, Carballido, en fin todo O Valadouro, as vistas son moi fermosas. Uns tomamos uns grolos de auga da fonte, e pouco a pouco por xentileza do Concello de Alfoz fumos a visitar a Torre Pardo de Cela soltando a imaxinación e ver si podíamos ver a época de Mariscal. A Torre e unha xoia, moi ben restaurada e coidada. É unha delicia asomarse polas súas ameas e soltar os soños de cada un. A todo o grupo encantoulle a visita, asegurando algúns voltar a visitar estes fermosos paraxes.

Seguimos o paseo baixando ata A Seara ónde estaba esperándonos o autobús para achegarnos a Ferreira, cambiamos os calcetíns, outros a camiseta dimos unha volta polo pobo, tomamos unhas cañas, uns viños e a xantar no Restaurante Novo. O ambiente durante a comida e os prostres foi de época o Grupo carnavaleiro Os Sendeiros no cansaron de cantar as coplas que teñen preparadas para o Antroido " Non teño onde vivir, non teño piso a meu nome, porque a especulación non ten freo nin orden" ou a outra "Pasan os días os meses paseando entre obras que non teñen fin, logo os aparcamentos que desaparecen ata meu xardín" así unha e outra vez. Gloria fixo unha interpretación impecable das coplas, digna das mellores artistas teatrais.

Tamén celebramos o cumpleanos de Aida cantadolle "cumpreanos feliz, cumpreanos feliz, che desexamos todos cumpreanos feliz un momento moi emotivo para todos e sobre todo para ela. ¡FELIZ CUMPREANOS!

Durante todo o paseo das rutas fixo un día primaveral, esta vez houbo sorte e non choveu ata despois da comida. As catro e media voltamos chegando a Foz as cinco da tarde.

Ata a próxima

José L