Crónica
As sete e media partimos de Foz
27 Sendeiros, a verdade que o grupo foi menos numeroso que as últimas
rutas. Non sei si foi o vran, ou as festas, pero non cabe dúbida que se
botou de falla a máis de un.
O día amenceo con néboa, pero cunha temperatura
moi boa. Decir que fixo a ruta con nos o socio que temos Madrileño LUIS
que atópase nestas datas en Foz de Vacaciones, esperemos que disfrutara
da primeira ruta dos Sendeiros. Os kilómetros van facendo camiño e as 9
da mañá chegamos ao Concello de Cudillero,
facemos un alto no Restaurante
Lupa para repoñer forzas; unha vez tomado o desayuno emprendemos de
novo a ruta para en Soto
del Barco desviarnos na dirección de Pravia
, nesta Vila, collemos a esquerda pasando por Forcinas, ata chegar ao
cruce de Cornellana e tomar a estrada AS -21 que vai polo Concello de Belmonte,
e bordea os de Pola
Somiedo e Tineo,
a medida que a mañá iba pasando o día era de pleno veran, acompañados
sempre polo río Narcea,
afluente do río Nalón,
este río e o que abastece de auga a antiga Siderurgica Industrial ENSIDESA
de Avilés, hoxe
en día chamada ALCENOR, moito calor e ceo despexado. Pasamos diante da
Central Térmica de Soto la Barca para achegarnos ao Monasterio de San
Bautista en Coiras , que e o santo e seña de Cangas
de Narcea, actualmente en plena restauración para un posible Parador
Nacional, Faltan desde aquí uns 5 km. Para chegar a Vila que a
encontramos aínda dormida ao paso por ela. Seguimos no autobús ata Moal
que está a uns 10 km. da capital do Concello. Ao punto de partida
chegamos as 11 e dez e con as mochilas ao lombo emprendemos a marcha a pé.
A ruta adéntranos nun bosque de Carballeiras, nogais, tendo a nosa mao
dereita grandes llanuras de maiz plantado, vai nunha continua subida suave
no medio dunha boa sombra, que boa falta nos facía, así entre unha broma
e un conto ¡ ah !, como os que conta Andrea
: " ¿Que lle dice un Semáforo a outro ? , Non me mires que me estoy
cambiando. " ó " ¿ Cal e o colmo dun xardineiro? Ter unha
filla Margarita y quedar plantada " así e o camiño dos Sendeiros,
atopámos un cierre en circulo, de pedra, e no medio tiña varios trobos
de abellas, e preguntando a uns pastores dixeron que era para protexer as
abellas dos osos, pois a estes animaes volvense tolos pola mel. Nestes
lugares e normal as veces ver alguns Osos, Xabaris e Lobos.
Case no alto fixemos unha parada para agruparnos e
descansar un pouco, voltamos a camiñar ata o alto donde encóntrase o
mirador de Montecín, dende este punto contemplase unha fermosa vista :
unha gran cadena de montañas, un gran val e ollar tamen os limites do
Parque de Muniellos
e ao fondo o Pobo de Moal.
Era a unha e media e de novo emprendemoa a marcha esta vez toda costa
abaixo, e cun calor de xusticia alomenos tíñamos 30ºC, e pouca sombra,
pero nos sin medo seguimos camiñando como si nada, chegamos ao chao que
xa nos indica que estamos ao remate, alguns paramos un pouco antes de
rematar. As tres e cuarto chegamos a Moal fin do traxecto.
Lavamos a cara, cambiamos os calcetis, subimos no autobus
para facer unha visita ao " Centro de interpretación de la reserva
natural de Muniellos ", Alí un guía explicou a singular beleza do
Parque con as variedades de Aves e animais que o habitán, en fín unha
explicación xeral de todo o seo contenido. Na cafetería do centro
xantamos os bocadillos que xá era hora, tomamos café, descansamos un bon
tempo, e de novo no autobús para dar unha volta relaxada polas ruas de
Cangas de Narcea, uns xelados e outros unhas cañas, así foimos dando un
paseo polos rincóns do pobo, tamen sacamos unha foto na ponte colgante e
as seis e media de novo emprendemos a marcha camiño das nosas casas, e
chegada a Foz
sobre as nove da noite. Decir de novo que foi unha bo xornada de
senderismo e animar a todos os socios a participar nelas.
Ata a próxima.
José
Luis
|