>
Crónica
Rota Balboa - Parajis
Ben, para o primeiro roteiro despois do verán desprazarémonos a terras leonesas, á zona dos Ancares, a Balboa, para percorrer o curso do río Balboa augas arriba.
Comezamos en Balboa diante da
súa igrexa, para coller
dirección a Chan de Villar,
xunto á palloza de Chis
desviámonos á esquerda, por unha
pista herbosa entre carballos,
tamén atopamos algún castiñeiro.
Esta noite andou traballando
pola zona o xabaril, xa que
atopamos numerosas mostras do
seu labor ao longo do carreiro.
Chegamos a unha portilla feita
cun somier vello amarrado con
cordas, abrímola e cruzamos
sobre unha ponte de madeira o
río. Aquí comeza unha senda
paralela ao leito do Balboa,
pola súa esquerda, con
avellanos, haxas, carballos e
castiñeiros, tamén breixo e
moitas silvas que nalgunha
ocasión dificultan a marcha. No
noso camiñar gozamos do rumor
das augas, do frescor da sombra
de vexetación exuberante, neste
fermoso día asollado, temos que
sortear numerosas zonas
embarradas polos regachos que
flúen cara ao río. Chegamos a
unha nova ponte de madeira, en
non moi boas condicións,
cruzamos sobre as augas e
comezamos o pronunciado ascenso
a Parajis, paraxe sorprendente
co tempo detido na súa rúa de
vivendas con destartaladas
solainas, muros de sillería,
casas de dúas plantas, teitos
louseiros e cerramentos en
madeira; aínda que non vemos
paisanos, dános a benvida un
xigantesco castiñeiro centenario
rodeado por figueiras, loureiros,
maceiras, cerdeiras, perales.
Ten censado un habitante,
destacando a súa ermida única en
España: aquí consérvase unha
talla do demo á que os veciños
do pobo chaman cariñosamente
Demín, convive coa talla do
bando contrario que dá nome á
ermida: Capela do Anxo da Garda
(ambos reciben devoción e
respecto por igual).
Aproveitamos para comer e beber
algo e así repoñer forzas, para
logo comezar o descenso ata o
punto de partida, percorrendo á
inversa o carreiro que nos
trouxo ata aquí.
Cambiámonos de roupa, gozamos
deste pintoresco pobo, coa súa
palloza, facemos a foto de grupo
sobre a ponte de madeira,
subímonos ao bus e dirixímonos a
Casa Dositeo, onde faremos a
comida de confraternidade do día
de hoxe.
Fermoso día, grazas a todos por
facelo posible e ata a próxima.
Un saludo.
Morís.