Crónica
Iniciamos o
andareiro do novo ano por terras
do Vicedo, un reducido grupo
debido o virus invernal, pero en
fin que lle imos a facer,a o
resto esperanos unha nova
aventura por diante, o carón dá
subestación Rio Barba, en un
principio iamos a optar por
coller por unha variante da
ruta, xa que non a tiñamos todas
consigo por mor dá cantidade de
auga que tivemos o longo da
semana, arriscamos e realizamos
a que tiñamos prevista.
Gozamos de un tramo de montaña
cunhas panorámicas
impresionantes dá desembocadura
do rio Sor e dá ría do Barqueiro
, onde todos nós quedamos
prendados dá fermosidade.
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
Deseguido chegamos ata aldea de
San Miguel de Negradas, fixemos
unha paradiña, para reponer
forzas no adrio, e visitamos a
igrexia, con un retablo ben
conservado, gracias a
amabilidade dá persoa que se
responsabiliza do seu coidado,
por certo moi agradecidos, e
según nos explica que ten un
fillo veciño noso , en San
Martiño de Foz.
Proseguimos ata acercanos a zoa
costeira a altura dá ponte de
ferro antigua carretera que unía
as provincias de Lugo e a
Coruña, agora rehabilitada para
vía peatonal, seguiremos por
paseo marítimo con vistas a ría
e a fermosas praias, hasta
chegar a O Vicedo, donde
xantamos todos xuntos, no Mesón
o Remo, por certo, ben atendidos
e como se dí ¡¡Como Galegos!!
con boa harmonía e con temas de
conversa de toda indole.
Hoxe acompañanos dous novos
membros, e aquí a sua pegada:
“Soy una nuevo miembro de
este fantástico grupo y como no
esperaba menos…., la ruta por
Vicedo fue genial, algo pasada
por agua, pero muy bonita, faltó
Sol para que luciera más los
paisajes, pero sobre todo
destacó el buen rato que pasamos
todos juntos, el buen rollo y
las risas…. Una gran
caminata. Si Señor!!. Esperando
repetir!!”.